Een kennis van mij huurde een huis. In dit huis hing in de keuken een geiser. Toen hij het huis pas had betrokken kreeg hij van een niet nader te noemen firma ineens een aantal facturen. Later bleken deze facturen te zijn van een elektriciteitsbedrijf die de geiser in eigendom had. De geiser bleek niet van de verhuurder te zijn. Dat zou je wel verwachten, immers de geiser was aan de keuken verbonden en zonder geiser was er geen warm water in de keuken. De geiser in kwestie was een heel oud beestje, ongeveer een jaar of 40 oud, regelmatig kwamen er kwalijke dampen uit het apparaat. Opperbest functioneerde het ding dus niet meer.
Gedurende de jaren dat mijn kennis in het huis woonde (tien jaar) heeft hij de facturen van het elektriciteitsbedrijf braaf betaald. Wel met enige tegenzin, hij had immers helemaal geen overeenkomst afgesloten met dit bedrijf.
Toen de tijd gekomen was om het huurhuis te verlaten kreeg mijn kennis van de verhuurder te horen dat het huis door hen verkocht zou worden en dat de geiser uit de woning verwijderd moest worden door de huurder. Mijn kennis, die ook jurist is, accepteerde dit niet. Een jurist vraagt zich namelijk altijd af op grond waarvan iets gedaan moet worden. Er moet een zogenaamde ‘rechtsgrond’ zijn op grond waarvan een andere partij iets van jou kan eisen. Vaak wordt deze rechtsgrond gevonden in een overeenkomst (contract) of in de wet. De rechtsgrond in dit specifieke geval ontbrak. Het stond niet in de huurovereenkomst, noch in de wet. Hij weigerde dus hiervoor te tekenen, maar stemde wel in om het elektriciteitsbedrijf ervan op de hoogte te stellen dat de geiser verwijderd diende te worden.
Mijn kennis schreef het elektriciteitsbedrijf een mail waarin hij hen op de hoogte stelde van het feit dat de geiser weggehaald diende te worden. Het elektriciteitsbedrijf reageerde niet, waarop mijn kennis het bedrijf belde. Toen werd hem verteld dat hij de geiser diende te verwijderen en dat hij vervolgens de geiser naar het elektriciteitsbedrijf diende te brengen! Deed hij dat niet dan kon zijn ‘abonnement’ niet worden opgezegd.
Wat is hier nu juridisch gezien aan de hand?
- Mijn kennis had geen abonnement afgesloten. Hij had alleen de facturen betaald, je zou dus kunnen zeggen dat er wel een overeenkomst was, maar dat deze nooit op schrift is gezet. Er was dus geen contract. Er was dus helemaal geen enkel schriftelijk document waarin stond dat je alleen kan opzeggen door met de geiser op je rug naar het elektriciteitsbedrijf te vertrekken.
- Het elektriciteitsbedrijf stelde dat een abonnement alleen kon worden opgezegd door de geiser terug te brengen naar hun bedrijf. Dit kan juridisch gezien worden als een algemene voorwaarde. Immers het bedrijf hanteert deze voorwaarde voor al hun klanten. Dan ziet het recht dit als een algemene voorwaarde. En dan geldt weer het volgende:
- Algemene voorwaarden dienen:
a) van toepassing verklaard te worden en
b) aan de consument verstrekt te worden bij het aangaan van de overeenkomst.
Aan deze beide voorwaarden heeft het elektriciteitsbedrijf nooit voldaan. In dat geval zijn de algemene voorwaarden dus niet van toepassing en kan het bedrijf zich daar ook niet op beroepen. - Ongeacht dit hele bovenstaande verhaal zegt de wet in artikel 6:236 o BW:
Bij een overeenkomst tussen een gebruiker en een wederpartij, natuurlijk persoon, die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf, wordt als onredelijk bezwarend aangemerkt een in de algemene voorwaarden voorkomend beding dat de bevoegdheid van de wederpartij om de overeenkomst, die mondeling, schriftelijk of langs elektronische weg tot stand is gekomen, op een overeenkomstige wijze op te zeggen, uitsluit of beperkt;
Vertaald wil dit zeggen: als een consument een overeenkomst aangaat met een bedrijf dan moet dat bedrijf de consument de overeenkomst laten opzeggen op dezelfde manier als dat de consument in het verleden de overeenkomst is aangegaan. Dus als je telefonisch een overeenkomst bent aangegaan, moet je deze ook weer telefonisch kunnen opzeggen. Aangezien er geen enkele klant van het elektriciteitsbedrijf de overeenkomst met hen is aangegaan door de geiser op te halen bij het bedrijf en vervolgens zelf te monteren in de keuken, kan het bedrijf ook niet eisen van een consument dat hij het abonnement alleen kunnen opzeggen door de geiser te demonteren en naar het bedrijf terug te brengen.
Mijn kennis heeft het elektriciteitsbedrijf het bovenstaande kort uitgelegd. Het bedrijf is vervolgens de geiser zelf komen verwijderen.
Nu noch even afwachten of hij de rekening hiervoor gepresenteerd gaat krijgen.
Hij kan niet wachten….
